Smaakvolle muziek tijdens carnaval

Je zou het bijna vergeten met al het carnavalsgedruis, maar er is deze dagen ook de mogelijkheid voor smaakvolle muziek. Daarom stond ik afgelopen zaterdag met een goede vriend bij Glen Hansard, een Ier met evenveel gevoel voor tragiek als voor humor.

Het slappe koord

Deze avond balanceert hij op het slappe koord waar singer-songwriters vaak op balanceren. Melancholie, weemoed en een tikkeltje zelfmedelijden. Het kan al snel een beetje pathetisch aandoen. Tenzij je het oprecht doet. En dat is precies het vermogen dat Glen Hansard heeft. In alles wat hij doet klinkt oprechtheid door. Zijn grapjes, de omgang met zijn band. Een uitstekende band, die zijn nummers op een geweldige manier kracht bij zetten. Strijkers en blazers die aanzwellen en plots ook weer stilvallen, perfect op elkaar afgestemd.

Kwinkslagen

Overal in het concert zitten leuke kwinkslagen verstopt. Plots is daar bijvoorbeeld een stukje van Charlie and the Chocolate Factory, meesterlijk uitgevoerd. Of wat te denken van de trombonist, die het (vrouwelijke) deel van het publiek in vervoering brengt met zijn heerlijk donkere, zwoele stem tijdens “Wedding Ring”.

Hoop

Intussen valt het bijna niet op dat Glen Hansard 2,5 uur op het podium heeft gestaan. Hij geeft hen die zich even minder sterk voelen, ik schaar mezelf even onder deze groep, hoop op betere tijden met “Song of Good Hope” en “Bird of Sorrow”. De combinatie van licht en zwaar, die mij eerder zo enthousiast maakte over het concert van The National beheerst hij als geen ander.

Het complete pakket

De avond eindigt in de trein met een prettig aangeschoten man, met wie nog een verrassend diepzinnig gesprek te voeren is. Een daaropvolgende ontmoeting met een dame die erg veel zin heeft in carnaval en een vriendelijke jongeman met enkele tatoeages op zijn gezicht maken de avond op een bijzondere manier compleet. Verdriet, humor, maar vooral ook hoop: een avond met Glen Hansard biedt het je allemaal.